Imprezy i wycieczki | Biuro | Kontakt

Szlak ten opracowany i wyznakowany został stosunkowo późno, pod koniec lat 70-tych. Powstał z inicjatywy działaczy Klubu Turystów Pieszych PTTK „Delta“ w Elblągu. Głównym pomysłodawcą tego szlaku był nieżyjący już kolega Bolesław Kołtun. Natomiast przy jego wyznakowaniu, obok pomysłodawcy, czynny udział brali również nieżyjący koledzy Franciszek Kamrowski i Jan Romanowski.

Jak sama nazwa mówi jest to szlak okrężny - okólny, biegnący urokliwymi zakątkami parku Bażantarnia i wracający w pobliże punktu wyjścia. Jest to typowy szlak spacerowy, którego stopień trudności określany jest jako łatwy. Szlak żółty - „Okólny“ bierze swój początek obok pętli tramwajowej linii nr 2, przy ulicy Marymonckiej. Jego znak początkowy umieszczony jest na dorodnej, białej topoli, stojącej za mostkiem na rzece Kumieli zwanej również Dzikuską (0,0 km). Od szosy asfaltowej, przy której stoi topola ze znakiem szlaku żółtego, skręcamy w lewo, na szeroką, leśną drogę. Początkowo szlak nasz biegnie szeroką drogą, która stopniowo zmienia się w wąską ścieżkę. Prowadzi nas wzdłuż koryta rzeki Kumieli, w kierunku północno-wschodnim. W miarę podnoszenia się terenu szlak nasz skręcając w lewo zaczyna piąć się na wzniesienie, na którym skręca zaraz w prawo i biegnie dalej krawędzią urwistego wzgórza. Po dojściu do szerokiej leśnej drogi skręca w lewo. Przy drodze, nad malowniczym urwisku skarpy stoją ławeczki, na których możemy odpocząć. Po przejściu kolejnych ok. 400 m dochodzimy do rozległej, opasanej lasem łąki, za którą widoczne są zabudowania starego, dziś już nieczynnego młyna (0,9 km). Trzymając się kierunku szlaku, który biegnie tutaj wysokopiennym lasem bukowym mijamy „Leśne Oko“ - miejsce dawnych stawów rybnych zniszczonych przez powódź kilkanaście lat temu. Klucząc leśnymi ścieżkami jeszcze ok. 400 m, zmieniamy kierunek marszu. Na krzyżówce ścieżek skręcamy w prawo i idziemy dalej w kierunku wschodnim. Szlak nasz tutaj biegnie równolegle do pobliskiej szosy relacji Elbląg - Milejewo, drogą uczęszczaną przez służby leśne. Biegnąc dalej skrajem ogródków działkowych (widocznych między drzewami z prawej strony), przechodzi terenami podmokłymi rozciągającymi się po obu stronach drogi i po przejściu strumienia skręca gwałtownie w prawo. Mijając po lewej stronie małe, leśne jeziorko dochodzimy do leśnej drogi łączącej Nadleśnictwo Elbląg z Gajówką Dąbrowa (3,0 km). Tutaj szlak żółty skręca w lewo i razem ze szlakiem niebieskim - „Okrężnym“ biegnie utwardzoną, leśną drogą. Po ok. 250 m oba szlaki rozchodzą się. Szlak niebieski - „Okrężny“ biegnie dalej prosto, a szlak żółty skręca w prawo i biegnie ścieżką w kierunku południowo-wschodnim. Po kolejnych ok. 250 m, na leśnym rozdrożu spotykamy znaki szlaku zielonego - „Ścieżka Jaszczurek“ (3,5 km). Oba szlaki biegną tutaj skrajem rozległej, uroczej polany, gdzie po lewej stronie ścieżki gęste stanowiska jeżyn i malin. Dochodzimy do ściany dorodnego lasu, w który wchodzimy i stromym zboczem skarpy schodzimy do widniejącego w dole potoku. Przechodzimy przez potok, za którym skręcamy w prawo. Szeroką ścieżką, biegnącą podnóżem stromego wzniesienia dochodzimy do leśnej drogi biegnącej obok wzgórza, położonego na wys. 106 m n.p.m. (3,9 km). Tutaj szlaki rozchodzą się. Szlak zielony - „Ścieżka Jaszczurek“ na drodze skręca w lewo, natomiast szlak żółty skręca w prawo i zmienia swój kierunek na południowo-zachodni. Szeroką drogą, którą teraz wędrujemy, dochodzimy (ok. 500 m dalej) do mostku „Elewów“ (4,4 km). Tutaj, przed mostkiem spotykamy szlak czerwony - „Kopernikowski“. Przecinamy go i przechodząc przez mostek spotykamy kolejny szlak. Jest to szlak niebieski - „Okrężny“.

Wchodzimy na zarośniętą ścieżkę, biegnącą pod górę zakolami żlebu jaru. Idziemy przez kilkadziesiąt metrów razem ze szlakiem niebieskim - „Okrężnym“. Szlak niebieski skręca w lewo i pnie się stromym zboczem okazałego wzniesienia na jego szczyt, a szlak żółty utrzymując swój kierunek wspina się łagodnym stokiem jaru pod górkę. Przed szczytem wzniesienia skręcamy w lewo i mało widoczną ścieżką, biegnącą przez dosyć rzadki tutaj las dochodzimy do leśnej drogi, na której skręcamy w lewo. Klucząc nią powoli wspinamy się pod górę, w kierunku szosy Elbląg - Młynary i położonego tuż za nią leśnego jeziorka „Rusałka“. „Błądząc“ meandrami drogi wychodzimy na płaski teren. Szlak żółty wchodzi teraz na drogę biegnącą aleją okazałych lip, by po ok. 400 m, przy widocznej z lewej strony polanie, skręcić w prawo i wejść w zarośla. Biegnąc teraz leśną ścieżką, a później skrajem polany, szlak doprowadza nas do wysokiej skarpy. Tutaj schodzimy w dół, gdzie spotykamy ogrodzenie największego elbląskiego cmentarza - Dębica (5,8 km). Przechodzimy kilkadziesiąt metrów dnem wąskiej doliny, a w zasadzie rozległego jaru i trzymając się ścieżki biegnącej skrajem lasu, wzdłuż ogrodzenia wspinamy się pod górę. Szlak nasz prowadzi teraz leśną drogą meandrującą pomiędzy skrajem lasu (z prawej strony), a ogrodzeniem cmentarza (z lewej). Drogą tą dochodzimy do końca cmentarza. Nasz szlak wchodzi tutaj o ok. 50 m głębiej w las, lecz droga, którą idziemy dalej kluczy odbiegając od skraju lasu, to znów tam powracając, by wreszcie dojść do szerokiej leśnej drogi biegnącej łagodnie w dół wzniesienia mając z lewej strony rozległy młodnik, natomiast z prawej dorodny las mieszany bukowo-grabowy ze znaczną domieszką sosny. Drogą tą dochodzimy do okazałych zabudowań leśniczówki Dębica (7,4 km), przy której tablica z mapą Bażantarni i szlakami tego parku leśnego.

Przechodzimy obok leśniczówki, którą zostawiamy z prawej strony i szeroką leśną drogą dochodzimy do drogi polnej. Na skraju lasu spotykamy rozwidlenie dróg. Uważając na kierunek wytyczony znakami szlaku poruszamy się dalej prosto, wzdłuż widocznego na skraju polany drewnianego ogrodzenia. Za polaną ponownie wchodzimy w las. Teraz już drogą brukowaną, biegnącą łagodnie w dół, mijajmy z lewej strony szczyt Góry Chrobrego (7,8 km) i dalej położoną u podnóża góry maszynownię orczykowego wyciągu narciarskiego (8,2 km). Kilkadziesiąt metrów dalej dochodzimy do rozległego skrzyżowania polnych dróg i skraju ulicy Chrobrego. Tutaj ponownie spotykamy znaki szlaku czerwonego - „Kopernikowskiego“. Odtąd szlak żółty biegnie aż do swojego znaku końcowego razem ze szlakiem czerwonym. Na skrzyżowaniu skręcamy w prawo. Idziemy tutaj już utwardzoną, ale leśną drogą biegnącą przez rozciągające się z obu stron tereny podmokłe i las olchowy. Przechodzimy przez mostek na Srebrnym Potoku i mijając widoczną z prawej strony okazałą polanę „Boisko“ dochodzimy do skrzyżowania przy szosie asfaltowej. Tutaj skręcamy w prawo i chodnikiem biegnącym aleją założenia parkowego dochodzimy do punktu węzłowego szlaków Bażantarni, przy restauracji „Myśliwska“ (9,0 km), gdzie szlak żółty kończy swój bieg, a my kończymy nasz spacer szlakiem żółtym - „Okólnym“ po elbląskiej Bażantarni.

Opis: Marian Tomaszewski