Wieści z Oddziału Natura 2000 w zasięgu ręki W sobotę, 6 czerwca odbył się wyjazd szkoleniowy kadry programowej naszego Oddziału w ramach projektu Natura 2000. Pogoda sprzyjała nam w pełni, więc z dobrymi humorami ruszy- liśmy na wycieczkę. Charakterystykę i walory obszarów, przez które przejeżdżaliśmy prezento- wała kol. Jolanta Marcinkowska. Wyjeżdżając z Elbląga powtórzyliśmy sobie wiadomości o obszarach Natura 2000 na przykła- dzie Zalewu Wiślanego i Jeziora Druzno, którego piękną panoramę podziwialiśmy z okien auto- karu. Prawdziwe zajęcia terenowe rozpoczęły się od ścieżki dydaktycznej: Jeziorno - Jezioro Jas- ne - Jezioro Czarne - Jeziorno usytuowanej na terenie Nadleśnictwa Susz, na Obszarze Specjal- nej Ochrony Ptaków "Lasy Iławskie" w Parku Krajobrazowym Pojezierza Iławskiego. Podczas 3 km spaceru zapoznaliśmy się z informacjami dotyczącymi procesów i prac związanych z leś- nictwem i życiem lasu, zamieszczonymi na licznych tablicach, uzupełnionymi o wypowiedzi naszej przewodniczki Joli. Na trasie ścieżki znajduje się m.in. wyjątkowy rezerwat przyrody "Jasne" o powierzchni 106,3 ha utworzony w 1988 r. Obejmuje swoim zasięgiem oligotroficzne jezioro Jas- ne i dystroficzne jezioro Luba, okoliczne torfowiska oraz przylegające do nich drzewostany. Naz- wę rezerwatu przyjęto od miana bezodpływowego jeziora o niespotykanie czystej i przeźroczystej wodzie, której skład i charakter sprawia, że życie biologiczne w tym jeziorze jest bardzo ubogie. Żyją tu kanibalistyczne okonie karłowate, kilka gatunków glonów i sinic, a na florę składa się wą- ski pas roślinności przybrzeżnej. Na temat jeziora krąży wiele legend i opowieści. Przed II wojną światową używano jego wody do produkcji piwa. Natomiast wiele uroku dodaje mu legenda o za- topionej tu bursztynowej komnacie oraz rzekomo cudownej i uzdrawiającej mocy wody. Jak na przyrodników z prawdziwego zdarzenia przystało, nie podjęliśmy żadnych kroków w celu weryfi- kacji podania. Niestety nieubłagany czas nie pozwolił nam na obejście jeziora dokoła, zatem uda- liśmy się nad śródleśne jezioro Czarne. Bogata roślinność w obrębie samego jeziora i torfowisko porośnięte uroczymi brzozami oraz kwitnącą wełnianką stanowią istotny element bioróżnorod- ności Lasów Iławskich. Następnie udaliśmy się do siedziby Zespołu Parków Krajobrazowych Pojezierza Iławskiego i Wzgórz Dylewskich, gdzie pod okiem Pani Danuty Sokołowskiej obejrzeliśmy salę wystawową prezentującą walory przyrodnicze obu Parków oraz ogród dydaktyczny, w którym zapoznaliśmy się z gatunkami roślin rosnących na różnych siedliskach. Podziwiać mogliśmy staw, bagienko, skalniak, las ubogi i las mieszany oraz część ozdobną. Następnie ruszyliśmy penetrować kolejne leśne szlaki, zatrzymując się na małą chwilkę w Za- lewie, gdzie w ogromnym skrócie z ust Pani Wandy Cydzik zapoznaliśmy się z dziejami tej cieka- wej miejscowości oraz obejrzeliśmy zgromadzone w Izbie Pamięci pamiątki i eksponaty. Z Zalewa udaliśmy się do utworzonego w 1957 r. rezerwatu Sosny Taborskie. Występuje tu li- czący 230 lat drzewostan z przewagą sosny zwyczajnej rasy taborskiej, dającej drewno o dosko- nałej jakości technicznej. Królowa duńska w 1576 roku właśnie w lasach taborskich kupowała drewno sosnowe, traktując je jako najlepszy materiał szkutniczy. Przekroje drewna sosen tabor- skich wystawiano na światowej wystawie w Paryżu w 1900 roku i reklamowano jako najlepszy surowiec sosnowy świata. Na terenie rezerwatu została wyznaczona ścieżka dydaktyczna prezen- tująca m.in. walory obszaru, strukturę lasu i jego mieszkańców. Wszystkim nam spodobała się bardzo technika wykonania tablic (z drewna, na którym wyrzeźbione zostały litery i ilustracje). Wypoczęci i "posileni" wiedzą udaliśmy się do ostatniego punktu naszej wycieczki - Nadleśnic- twa Zaporowo. Tu czekało na nas zasłużone wytchnienie i ognisko z przepyszną kiełbasą. Zanim jednak tam dotarliśmy mieliśmy okazję przespacerować się ścieżką przyrodniczo-leśną, która istnieje tu od 1997 r. Zlokalizowana jest w okolicy Jeziora Pierzchalskiego, na trasie szlaku Ko- pernikowskiego, biegnącego wzdłuż rzeki Pasłęki. Na trasie ścieżki długości 2,5 km umieszczono szereg tablic informacyjnych oraz eksponatów o tematyce związanej z lasem, ochroną przyrody i ekologią. Przy ognisku rozgorzały dyskusje na temat atrakcji upływającego dnia, nie zabrakło też chę- tnych do śpiewania. Czas jednak nas nie oszczędzał i musieliśmy wracać do domu, co też z żalem uczyniliśmy. Jolanta Bulak [wstecz]