Imprezy i wycieczki | Biuro | Kontakt

Mimo że z niewiadomych powodów informacja o wycieczce nie ukazała się na stronie oddziału to członkowie klubu „Delta” spotkali się w sobotę 05.10.2013r. o godz. 10⁰⁰ aby przejść zaplanowaną na ten dzień trasę. A trasa była nie byle, jaka bo naszym celem był cały szlak niebieski górski.

Pogoda nam sprzyjała, sobotni poranek przywitał nas piękną słoneczną pogodą a przy Muszli Koncertowej, która była punktem zbornym naszej wycieczki spotkali się: Piotr, Danusia z Krzyśkiem, Jola ze Sławkiem i Krysia z rowerem. Krysia nie mogła iść z nami na tak trudną trasę, ale wybrała się na wędrówkę rowerem i umówiliśmy się na spotkanie przy „Parasolu”. My natomiast w wyśmienitych humorach wyruszyliśmy na pierwszą cześć szlaku niebieskiego tą łatwiejszą i dobrze wszystkim znaną. O tej porze roku i przy tak pięknej pogodzie las wyglądał cudownie ciesząc nasze oczy kolorową barwą swego drzewostanu. Pierwszy przystanek zrobiliśmy sobie przy „Mostku Elewów”, aby napić się kawy i skosztować pysznego ciasta marchewkowego upieczonego przez Danusię (solidna porcja kalorii przed trudnym odcinkiem szlaku!). Po krótkiej przerwie wyruszyliśmy w dalszą drogę i po chwili już wspinaliśmy się na strome podejście, które było początkiem niezwykle ciekawego odcinka szlaku górskiego. Wędrówka tym odcinkiem dała nam ogromną ilość wrażeń, ponieważ szlak ten prowadzi raz w górę to znów w dół i z powrotem pod górę i tak ciągle i wciąż, a ponieważ jest rzadko uczęszczany to i ścieżka trudna do zauważenia, a strome podejścia i zejścia niejednokrotnie dawały nam możliwość poślizgania się, mimo że jeszcze nie ma zimy. Trudności wędrówki wynagradzały nam widoki. Podziwiając je zastanawialiśmy się czy czasem nie przenieśliśmy się w jakieś dalekie lasy ogromnej dzikiej puszczy. W tej części Bażantarni leśnicy nie prowadzą żadnych prac gospodarczych, dlatego też zwalone drzewa i połamane gałęzie są wszędzie; jedne świeże dopiero co przegrały walkę z wiatrem, inne już dawno temu przewrócone spróchniałe pomału użyźniają glebę wcześniej będąc przez lata miejscem zamieszkania wielu leśnych żyjątek. Wysokie drzewa powodują, że słońce dociera tu w ograniczonych ilościach, co potęguje niesamowite wrażenie dzikości (niestety zdjęcia nie oddają tego wrażenia). Pokonując tą piękną trasę spotkaliśmy sarnę, która była bardzo zdziwiona naszym widokiem, oraz niesamowitą ilość grzybów: podgrzybków i opieniek, które zbieraliśmy wybierając tylko te najładniejsze, bo nie sposób było żebrać ich wszystkich. I tak do „Parasola” dotarliśmy z pełnymi plecakami oraz reklamówkami grzybów. Tu zrobiliśmy drugi przystanek. Krysia, która dotarła tu przed nami nazbierała drzewa a Krzysiek ze Sławkiem przygotowali ognisko. Danka i ja powyjmowałyśmy kiełbaski, bułki i inne wiktuały z plecaków. Herbata i kawa szybko poszły w ruch by zaspokoić nasze pragnienie. Kolejna godzina minęła na odpoczynku przy ognisku, pieczeniu kiełbasek i opowiadaniu Krysi wrażeń z pięknej trasy. Ostatni odcinek trasy pokonaliśmy szlakiem czerwonym Kopernikowskim, Krysia rowerem wyprzedzała nas znacznie i co jakiś czas na ławeczce czekała na nas, po czym znów wsiadała na rower i znikała nam z oczu. Tak dotarliśmy do Polany Boisko, gdzie pożegnaliśmy Krystynę, a sami udaliśmy się w kierunku naszych domostw. Po udanej pięknej wycieczce zostało nam jeszcze uporanie się z ogromną ilością zebranych grzybów, które jedząc zimową porą, jako marynowane, lub suszone w pierogach na pewno będziemy wspominać niezwykle udaną wycieczkę.

Do zobaczenia na kolejnej wycieczce.

Jolanta Kałabun