Imprezy i wycieczki | Biuro | Kontakt

W dniu 18 maja 2013 roku odbył się „III Rajd Szlakami Mierzei Wiślanej” organizowany przez pracowników Parku Krajobrazowego „Mierzeja Wiślana”.
Trasa: Jantar - rez. Mewia Łacha - Mikoszewo.

Na rajd z KTP „Delta” wybrało się 8 osób plus Jola jako klubowiczka, ale tym razem również jako organizatorka. O 7⁴⁵ dwa samochody osobowe wyruszyły do Jantara skąd wyruszaliśmy na trasę pieszą. Przedstawicielami klubu byli: Danusia i Agnieszka, Ela, Danusia i Krzysztof, Jola, Sławek i Ula no i Jola w podwójnej roli. Punktualnie o godz. 9⁰⁰ kierownik PK „Mierzeja Wiślana” Wojciech Woch powitał wszystkich uczestników, a było nas w sumie ponad 80 osób, przedstawił program rajdu i prowadzącą trasę czyli naszą Jolę. Rok 2013 w województwie pomorskim został ogłoszony Rokiem Jezior Pomorza dlatego też trasa rajdu została tak ustalona, że mieliśmy okazję do poznania tych bardzo nielicznych na Mierzei Wiślanej i w żuławskiej otulinie Parku zbiorników. Pogoda, którą kierownik PK zamówił już dużo wcześniej oczywiście była piękna, dlatego też z ogromną radością i plecakami zaopatrzonymi w wodę wyruszyliśmy na trasę. Pierwszy odcinek nie był zbyt długi, bo tylko przeszliśmy na drugą stronę ulicy, na łączkę przy jeziorku, które jeszcze nie posiada swojej nazwy, ale już jest rozpisany konkurs i wkrótce nie będzie bezimienne. Tu dowiedzieliśmy się o pochodzeniu tego zbiornika wodnego, o tym co żyje i mieszka w nim, i o roślinności wodnej i przybrzeżnej oraz łąkowej jaką tu zobaczyliśmy. Znad jeziorka spacerowym krokiem dotarliśmy do lasu, przez który ścieżkami znanymi tylko naszej przewodniczce dotarliśmy do zejścia nad morze, gdzie odbyła się krótka przerwa z pogadanką na temat roślinności wydmowej, prowadzona przez pracownika PK pana Sebastiana. Po przerwie nastąpił kolejny etap naszej wędrówki tym razem brzegiem morza, a że pogoda nam dopisała, to wszyscy opaliliśmy sobie twarze i ręce, a lekki wiatr od Bałtyku przynosił wspaniałą ulgę. I tak po około 2 km opuściliśmy morze i jego przyjemny szum i ponownie zagłębiliśmy się w ostępy leśne, gdzie już na początku podziwialiśmy tzw. „kuźnię” - miejsce gdzie jeden z naszych dzięciołów miał swoją jadalnię, oraz las sosnowy - ok. 35 letni porastający dawne wydmy, w miejscu gdzie jeszcze 150 lat temu beztrosko pluskały morskie fale. I tak wdychając świeże powietrze przesiąknięte jodem i sosnowym zapachem wędrowaliśmy cienistym lasem, aż do leśnej polanki, na której odebraliśmy kolejne szkolenie odnośnie roślinności jaką znaleźliśmy na tej przestrzeni. Z pełnymi głowami nazw roślin, usiłując je wszystkie zapamiętać powędrowaliśmy dalej aż do kolejnego zejścia nad morze, tuż koło ścieżki przyrodniczej, które było naszym zejściem na zakończenie rajdu. Zanim jednak doszliśmy na ognisko zapoznaliśmy się z drugim jeziorem na naszej trasie – Jeziorem Mikoszewskim oraz jego osobliwościami, a także z obszarami Natura 2000 „Ostoja w Ujściu Wisły” i „Ujście Wisły”, o których opowiadała nam Jola. I zaraz po kilku minutach marszu byliśmy na plaży, gdzie paliło się już ognisko, a na nas czekała kiełbaska i pieczywo oraz zimna woda (bo nasza już się mocno nagrzała, albo została wypita), oraz uśmiechnięty od ucha do ucha kierownik PK „Mierzeja Wiślana”. Po takim urozmaiconym spacerze kiełbaska smakowała wyśmienicie, a miłośnicy słońca korzystali również ze słonecznej kąpieli. Po odpoczynku i posiłku nastąpiła cześć warsztatowa i konkursowa dla dzieci uczestniczących w rajdzie. Po przeprowadzeniu warsztatów i konkursów wyłoniono najlepszych uczestników i organizatorzy wręczyli młodzieży nagrody w postaci wydawnictw o przyrodzie. KTP „Delta” jako najwierniejsza grupa uczestnicząca w tym rajdzie (byliśmy na wszystkich trzech dotąd organizowanych) otrzymaliśmy piękny album „Krajobrazy Województwa Pomorskiego”, który zdecydowaliśmy - tak jak wszystkie inne materiały wydawnicze, jakie otrzymujemy z różnych okazji - przekazać jako klub do biblioteki w pracowni krajoznawczej. I tym miłym akcentem zakończony został „III Rajd Mierzei Wiślanej”. Pozostało nam jeszcze tylko przejście lasem do Mikoszewa, oraz sprowadzenie aut do tej miejscowości, ale to nastąpiło sprawnie i bez kłopotów, a na dopełnienie naszej wycieczki już autami pomknęliśmy do Drewnicy, aby sprawdzić jak się ma wiatrak koźlak z 1717 r., który tam się znajduje – a ma się jako tako i mamy nadzieję że na 300-lecie swoich urodzin zostanie pięknie wyremontowany. I to był już ostatni punkt naszego udanego wyjazdu.

Do zobaczenia na następnej wycieczce.

Jolanta Kałabun